• Een paar jaar geleden kwam er eindelijk goede regelgeving in ons land rond levensbeëindiging. Buitenlandse kranten stonden bol van artikelen en commentaar dat ons land praktijken uit de nazi-tijd invoerde en geen oudere, die meer zeker was van zijn leven. Met name christelijke Italiaanse kranten gaven ons land ervan langs. De echte feiten kwamen niet aan bod…..
• Pim Fortuyn schreef een paar boeken. Die hadden best wel eens breed gelezen moeten worden om een zinvolle dialoog te geven. De Nederlandse media (ook de z.g. kwaliteitskranten en kwaliteitsTVprogramma’s) schreven Pim kapot met uit zijn verband gerukte one liners. De echte feiten kwamen niet aan bod en de afloop kennen wij….
• Een Deense spotprent wordt uit zijn context gelicht. Golven van emoties gaan door de Islamwereld.
• Een wetenschappelijk citaat van de Paus wordt geheel vervormd en weer allerlei golven van emoties gaan door de Islamwereld. Men had zelfs niet eens de redevoering bekeken.
• Een klassiek stuk van Mozart kan niet opgevoerd worden (Berlijn), op basis van een paar telefoontjes.
• Eeuwenoude volksspelen in kleine plaatsjes in west Spanje moeten hun jaarlijkse evenementen gaan veranderen, omdat die feesten herdenken dat de moren verslagen werden 500 jaar geleden. En Moren en Mohammed moet je niet discrimineren….

En ook in de verkiezingstijd zien wij halve waarheden en uitspraken, die uit zijn verband gehaald worden. Het enige, dat soms blijkbaar telt zijn emoties. En anderen reageren daar dan gelijk weer op met hun emoties. En waar gaat het soms over? Heeft men de feiten onderzocht?
Voor mij zijn dit allemaal voorbeelden, die laten zien, hoe de samenleving achteruit holt. Kunnen wij ons SVP beperken tot de FEITEN? Zeker is, dat wij met korte lontjes nergens komen.
Al dit vuurwerk om ons heen laat zien, hoe hard we in moeten gaan zetten op een nieuw stukje beschaving. De hufterigheid, gebrek aan respect, pesten, het bewust beledigen, het cynisme van journalisten & redacties moeten wij ‘de oorlog’ verklaren. En politici die feiten consequent misbruiken of vervormen moeten we geen media aandacht meer geven.
Als gelovig mens wil ik mij niet door mijn korte lontje laten regeren, maar door waarheden van Jezus. Een tekst om b.v. ‘aan ceasar te geven, wat van ceasar is en aan God wat van God is’, toont aan, hoe je met verschillen respectvol om moet gaan. Of wat dacht je van een oude volkswijsheid (ook aan de Bijbel ontleent): ‘gelijk gij wilt, dat u geschiedt, doe het ook een ander niet’.
Korte lontjes is het begin van zinloos geweld. Dat kan verbaal geweld zijn, maar ook lijfelijk geweld. En moeten er hoofden rollen, laat dat dan graag in een theaterstuk gebeuren.