September 2017
Het is eind augustus en een groot gedeelte van de zomer is voorbij.
Vakanties zijn voorbij , scholen zijn weer begonnen.
Voor mijn man en mijzelf is de drukte van de zomer ook voorbij.
Vanaf 1970 was de zomer voor ons de drukste tijd van het jaar. Concerten en tours, dat alles gebeurde in de zomertijd.
In 1981 organiseerden wij het eerste Christian Artists Seminar, seminar op de Bron in Dalfsen.
Ik was toen 35 jaar en wist niet waar we aan begonnen.
Nu na zoveel jaren en zoveel seminars (36!) verder weet ik het wel.
Het is en blijft een bijzonder gebeuren.
Moeilijk uit te leggen als je er nog nooit geweest bent.
Achter de schermen wordt het hele jaar door door vrijwilligers het seminar voorbereid.
En twee dagen voordat het seminar begint, wordt er een vrachtbus ingeladen met  kantoorspullen, alle files van de artiesten en deelnemers, verf, klei, piano’s etc.
En op de plaats van bestemming (sinds een aantal jaren in Duitsland)  komen rond de 14 vrijwilligers, en zij weten wat zij moeten doen, want de meesten doen dit al jaren.
De geluidsmensen komen een podium met alle apparatuur opbouwen.
De workshops ruimten krijgen de spullen, die docenten nodig hebben.
De volgende dag in de loop van de middag, komt iedereen binnen.
Uit heel Europa. Jong en Oud. Dit jaar hadden enkele artiesten ook hun kinderen mee genomen.
De middag begint het, workshops, lezingen, maaltijden, en iedere avond bijzondere concerten.
En na afloop  van ieder  concert bij de bar, ontstaat er een feest en party, elke avond weer. Maar ook komen dan diepe gesprekken en ontroerende momenten.
Ik schrijf nu in vogelvlucht wat er gebeurt.
Maar zoals ik al eerder zei, niet na te vertellen wat er ECHT gebeurt.
Men werkt en beleeft dit hele gebeuren met elkaar.
Niemand gaat met de eer gaan strijken.
Het is een dynamiek, die men naar elkaar uitstraalt, en waarmee men met elkaar werkt.
Het gaat nog wel een aantal jaren door zo hopen we, tenminste zolang wij het leven hebben en de vrijwilligers met ons mee willen doorgaan.
Want zonder hen lukt het niet.
Leen en ik zijn antiek aan het worden.
Dit zei een artieste/fluittiste, die al jaren komt op CA.
En zei ze: Antiek mag blijven. En zo is het dan toch maar.
Ria