De receptie verbond hem door. Ik hoorde gelijk al aan zijn stem, dat is iemand uit de gereformeerde gemeenten. Zo gedragen, zo van HEEEERE.
Hij vroeg of ik de schrijver was, van het boekje 251 gebeden. Ja, dat was zo. Wel, hij had dit boekje gevonden in een kringloopwinkel en de titel had hem getroffen, dus had hij het maar gekocht. Het boekje had hem geholpen in zijn zoektocht naar meer zekerheid, maar toch sloeg de twijfel zo toe! De kringloop herhaalde zich in mijn beleving. Familie van mijn vrouwe Ria komen ook uit zo’n zware hoek. Nooit zekerheid, altijd ook spreken met zo’n bepaalde stem, altijd die twijfel…. Wat daar al niet aan gesprekken gevoerd zijn. Deze man vertelde verder. Hij had zich aan die verstikkende groep ontworsteld. Hij geloofde dat zekerheid mogelijk was, en dan weer die twijfel…. Nu was hij in mijn boekje bij een bepaalde passage gekomen, kon dat nu echt geheel zeker en waar zijn? “Allen die de naam des Heren aanroepen zullen behouden worden”. Mocht hij daar nu echt vanuit gaan? Ja dat mocht! De stem werd lichter en na enige tijd hing hij op. Kringloop weer gesloten, tot vermoedelijk zijn volgende aanval van heftige twijfel. Waar een verkeerde exegese al niet toe leiden kan, ik heb de trieste gevolgen in mijn omgeving gezien, of lees eens ‘Knielen op een bed violen’. Maar dankzij een kringloopwinkel kon deze broeder steviger op zijn geloofsvoeten geplaatst worden.