Vanuit Duitsland hadden wij een paar keer op ons jaarlijkse Christian Artists Seminar de zangeres Inge Brück. Het bleek een schat van een mens te zijn. Ze werd geraakt door ons fantastische gebeuren en wilde in Duitsland ook zo’n ontmoeting voor christen kunstenaars en om zo gelijk ook de grens te proberen te doorbreken tussen katholieken en protestanten. En zo adviseerden wij haar in een oecumenische ontmoeting voor christen kunstenaars rond Frankfurt. Er waren een 15 bekende kunstenaars o.a. Daniel Wayenberg en zelfs Barry McGuire (USA). De kunstenaars zelf hadden een geweldig contact : katholiek en protestant, volledig repect voor elkaars confessie, maar één in het vak. We werden prachtig verzorgd in een gebouw van de katholieke kerk. De slothappening was in de kathedraal van Frankfurt. Radio was er, TV, bomvol en het werd een heel bijzonder gebeuren dat je inderdaad in Jezus Christus één kunt zijn. Tot zover een fantastisch gebeuren.
Want achter het podium bleken er andere zaken te spelen. Inge Brück werd steeds begeleid door een paar mensen, die feitelijk haar steeds manipuleerden. Ze vertelden wat ze wel en niet moest zeggen, ze zetten bepaalde performances naar hun hand, ze bleken eigenlijk van het begin tot het eind hun lange vingers in de pap te hebben. Maar het was nog erger. Deze mensen hadden zich enige tijd geleden in het leven van Inge binnengedrongen. Ze leefden in het huis van Inge, ze aten van haar tafel. Ze deden of ze van het vak veel wisten, maar dat deden ze niet. Ze gaven verkeerd advies op verkeerd advies. En in een relatief korte tijd hadden ze het hele bezit van Inge erdoor gejaagd. Inge had hun vertrouwd en kon gewoon niet begrijpen, dat die mensen gewoon parasieten waren. De ontknoping kwam na deze prachtige en zo belangrijke happening ‘Künstler für Christus’. Inge was niet in staat om de rekeningen te betalen als resultaat van het mismanagement van dat clubje… Om te laten zien, dat wij in Christus echt één zijn, hebben wij (CA) een deel van het financiële probleem overgenomen. De kunstenaars deden hun horarium in de pot.
Maar het duurde nog geruime tijd eer Inge echt inzag, hoe ze misbruikt was en deze mensen buiten de deur zette.
Wat ons nog steeds fascineert, zijn de volledig tegensgestelde motivaties en attitudes. Het pure, volledig overtuigende van de kunstenaars en Inge, en het parasitaire van het clubje om Inge heen.