Verhalen van Leen

Toen was geluk nog heel gewoon

Door Leen La Rivière
Enige tijd geleden kon ik met mijn vrouwe Ria een week op vakantie in een huisje van kennissen op Texel. Mooi weer, mooi landschap, wat wil je nog meer. Naar gelang de dagen vorderden, werden we steeds meer bevangen door gevoelens of we het verleden in waren gestapt…toen was geluk nog heel gewoon… Waar we maar heen gingen…bijna iedereen was blank… geen andere geurtjes….waar we ook waren, iedereen was niet haastig….de shops, die we bezochten,men was vriendelijk… Na een week waren we volledig bevangen door gevoelens van vervreemding, of we in een tot werkelijkheid geworden Wilders-visie-op-Nederland waren aangeland. Af en toe knepen we eens in elkaar of we echt niet in een ‘second life virtuele wereld’ zaten. Tenslotte bekenden wij elkaar wat we misten: de hectiek van de stad, diesel en asfalt, alle veelkleurige nationaliteit, de cultuurverschillen, de bonte gesprekken, de andere geurtjes, de …… Ik ben gek op Rotterdam. Enige tijd geleden organiseerde ik voor leden uit het CDA iedere maand een bezoek aan een migrantenkerk. Dan zie je pas hoe de overgrote meerderheid van christenen in de stad hun geloof beleven. Er zijn zeker 4X zoveel migrantenchristenen als blanke christenen in de stad. En die komen allemaal samen in hun eigen ca. 180 migrantenkerkjes (SKIN heeft daarover een interessant boekje). Daar maak je soms hele spannende dingen mee: langste dienst meegemaakt 5 uur! Een dienst met een uur dans, een dienst met een uitgebreide maaltijd, een dienst met persoonlijk gebed, met luid hosianna roepen, klappen, persoonlijke getuigenissen, bandbegeleiding (en drummen kunnen ze),… En als je dat spiegelt aan onze oude en vertrouwde Pelgrimsvaderskerk…. Ik hou van mijn kerk, ook al is het een blank eiland in een wijk waar 80% allochtoon is, waar nog veel met het orgel gebeurt (en alle waardering voor onze geweldige organist), waar we een leuke band hebben, waar we de dialoog met Islam aangaan, waar we betrokken en sociaal actief zijn met De Brug en met Geloven in Spangen (geweldig wat ze daar doen). Geef mij maar Rotterdam, DE stad