Verhalen van Leen

Verkiezingen

Het was 2016: De verkiezingen komen er aan. Partijprogramma’s worden samengesteld en gepubliceerd. Ze zijn tegenwoordig op het internet te vinden op de website van zo’n politieke partij. Van een paar partijen kregen wij een paar maanden geleden het verzoek bijdragen te leveren voor hun programma. Onze suggesties zijn niet helemaal letterlijk overgenomen, maar als belangrijke punten zie je toch terugkomen het aspect: inzetten op een goede culturele/kunst infrastructuur en behoud van de publieke omroep. Als je identiteit en pluriformiteit belangrijk vindt, dan is het overeind houden van het publieke bestel, van wezenlijk belang. Dit is verre te verkiezen, dan een BBC-model. Het hebben van ons unieke publieke bestel maakt Nederland tot een uitverkoren natie. Die diversiteit helpt ook de sociale context van ons land.
Eind augustus vond het jaarlijkse Christelijk Sociale Congres plaats. Deze landelijke activiteit werd ook ingehaald door de politiek. Terecht konden een paar sprekers uit de politiek laten zien, waar hun hart zat. Er was een gloedvol, welgemeend betoog van minister van Ardenne. Niet dat ik het in alles met haar eens was (gooi de poort van Europa maar voor iedereen open…), maar het was wel authentiek. En zeker is, dat ze achter de schermen in Afrika heel wat bereikt heeft. Er was een betoog van Ruud Lubbers over het wereldbelang van een milieuconvenant. Beslist goed, maar ik heb niet zoveel met het oplepelen van oude wapenfeiten en dat was helaas een te groot deel van zijn spreektijd. Ik had graag gehoord wat er de komende tijd echt zou moeten gebeuren, waar werk je aan? En als bon mot was er een eerlijk interview met Marco Pastors. Hij vertelde, dat hij er de afgelopen jaren achter is gekomen, dat religie toch een belangrijke rol speelt in de maatschappij. Pluspunt, want zelf heb ik hem 4 jaar geleden in een toespraak meegemaakt, waar hij dat belang van religie voor de maatschappij stelselmatig ontkende en bovendien brandhout maakte van bijna 2000 jaar maatschappelijke en culturele bijdragen van de christenheid… Maar Marco begon wat licht te zien. Zelfs gaf hij toe, dat hij nu ook geloofde. Wauw, nog meer licht? De interviewer vroeg toen, waarin Marco dan geloofde? Marco Pastors gelooft heilig in het ‘niets’. Hij was katholiek geweest en als 12-jarige had hij in de kerk gezien, dat dat allemaal niets was… Tsja. Wat moet je daar nu mee? Weet dus wel, als je Marco Pastors verkiest. Dit Christelijk Sociaal Congres was verder een uitstekende ontmoeting om je weer eens tot nadenken te brengen t.a.v. de sociale acties van jezelf, je bedrijf, je organisatie. Van onze kant was er ook een bijdrage. Om de sociale activiteiten van Rijnmond duidelijk te maken is er een heel slim netwerk-portal ontwikkeld. Zo iets zou iedere grote stad of regio moeten doen, kijk maar eens op: www.christelijksociaalnetwerk.nl
En nu begint het nieuwe werkjaar weer met volle kracht. Met motivatie gaan we ons weer inzetten voor leden, voor maatschappelijke en culturele verbeteringen en met volle vaart richting de verkiezingen.