Verhalen van Leen

Respect voor anderen

Enige jaren geleden was in Rotterdam de oprichting van het platform voor alle religies en levensbeschouwing en wel op verzoek van de gemeentelijke overheid. En zo’n dialoog platform is geen overbodige luxe in de verwildering van goed begrip, eerlijke gesprekken en respect. Als kenner van culturen, verschillende confessies, de kunsten was ik erbij gehaald om van alle suggesties en ideeën een ‘programma te bakken’. Dat betekende maandenlang vergaderingen bezoeken, goed luisteren en je bent blijvend verbaasd over allerlei gevoeligheden, die feitelijk niets voorstellen, maar door onachtzaamheid onoverkomelijk kunnen worden. Ik voelde mij soms verkenner in een mijnenveld. Voorzichtig zoeken naar de algemene deler. Maar hoe maak je daar een goed lopend en niet te lang programma van? De afspraak kon gemaakt worden, dat iedere ‘stroming’ 3 minuten kreeg om duidelijk te maken, waarom ze zitting namen in dit platform, dat leverde dus een reeks op van Christelijk, Bahai, Hindoe, Islam, Joods, humanistisch. Dat kon goed verteerbaar gemaakt worden, door overal tussenin een kort optreden te hebben, met artiesten uit de verschillende stromingen. Na enig speurwerk werden deze mensen dan ook gevonden. En zo werd de oprichting als een mooie ketting van begrijpelijke bijdragen afgewisseld met gospel, rap, gevoelige Islamfluitmuziek, Bollywood muziek, Joods koor, enz.
De stuurcommissie had veel tijd gestoken om alle sprekers persoonlijk te bezoeken en e.e.a. toe te lichten, de kunstenaars waren door mij van heldere instructies voorzien en begeleid. En toen DE dag, waarop alles in elkaar geschoven werd in de prachtige burgerzaal van het gemeentehuis aan de Coolsingel. De bijeenkomst met zo’n 400 vertegenwoordigers van kerken, gemeenten, moskeeën, tempels, bijeenkomsten was overweldigend. Zo’n bont programma loopt natuurlijk uit, maar de snelheid en de spanning bleven er behoorlijk in, totdat de ceremoniemeester een stupide fout maakte om van spreker naar spreker te gaan en de artiest-als-brug vergat. Hij luisterde niet naar de regie en herstelde daarna zijn fout door die artiest voor de volgende artiest te zetten. Een onvergetelijke fout, want iedere artiest/performance heeft zijn eigen gevoel/expressie. Na een gevoelig stukje Islammuziek, kwam een onvervalste Rotterdamse rap en daarna een iman. Help. Het programma klapte in elkaar. Dankzij ieders goede wil kon het programma uitgezeten worden. Achteraf de boel gladgestreken met de artiesten. Maar éen domme fout kan iets heel gevoeligs beschadigen.