Twee kennissen van lang geleden uit Australie gaven aan eens langs te willen komen op een reis met nog enige bezoeken. Ik kende vrouwlief vanuit een internationaal netwerk van christelijke dansers. Ze was haar man op latere leeftijd tegengekomen en zo vormden ze een gelukkig stel. Ze vroegen onderdak in het midden van een drukke zomer, we hadden daarom eerst even een aarzeling, maar waarom ook niet? Dus stonden zij op de stoep half juli. Dat was weer even wennen aan het Australische Engels, maar na een uurtje was alles goed te verstaan. Hij had nooit serieus nagedacht over de sociale aspecten van het leven. Dankzij de prikkelende uitspraken van een andere vriend John Smith (hoofdspreker op een paar van onze Christian Artists Seminars) waren op de duur de schellen van de ogen gevallen. Kerk is niet een gebouw, kerk is mensen. De Bijbelse burenhulp, c.q de naaste te dienen had vele gevoelens en gedachten wakker gemaakt. Ze waren daardoor volledig uit het welvaartsgeloof van HillSong en dat soort bewegingen gestapt. Ze waren nu heel concreet bezig in hun eigen buurt met de sociale problemen van die buurt (vanuit hun ge-engageerde geloofsovertuiging) en uiteraard speelde daarbij een rol de kunsten. Ze schokten ons met verhalen hoe de staat heeft omgegaan met de Aboriginals. Maar ook dat velen zich nu inzetten voor verzoening en verandering, zij ook. En op hun leeftijd van 50-gers waren zij via intranet aan het studeren bij een college om zich te verdiepen in de filosofie, sociologie en theologie van de community. Ze hadden pas stukken moeten lezen over Hugo de Groot, Melanchton, Erasmus, Kuyper, Dooyeweerd. En zo kwam er een interessant gesprek tot stand wat deze grote namen nu eigenlijk betekend hebben in Nederland en Europa, ze kregen een gratis prive seminar van enige uren onder het genot van goede wijn. Je zag bepaalde kwesties in hun brein op de goede plaats vallen. De volgende dag ging het gesprek verder over een bepaald aspect, dat EEN persoon de wereld kan veranderen. Natuurlijk zijn er vele voorbeelden te noemen die grote impact hebben gehad, maar wat met name de evangelische activisten vergeten is, dat de impuls van die ene persoon draagvlak moet gaan krijgen en krijgt dat vaak in een georganiseerde vorm, alleen door zo’n structuur komt er tenslotte maatschappelijke verandering, daar dit altijd ook met wetgeving te maken heeft. En dat bracht mij weer bij Kuyper, die van een wederomgeboren gelovige, op toernee ging, andere gelovigen organiseerde in een nieuw kerkverband en tenslotte ook zag dat vele problemen komen van de structuurkant van de maatschappij en dat betekent dat je dat alleen maar kunt veranderen door de structuren aan te pakken. Draagvlak organiseren Dus werd hij politiek actief, richtte een politieke partij op, stimuleerde het oprichten van christelijke vakbeweging (eerste christelijk sociale congres van 1891) en werd tenslotte minister-president. Dankzij hem en zijn mede christen politici hebben wij nu de situatie dat christelijk onderwijs en algemeen onderwijs beide door de staat betaald worden en beide van kwaliteit zijn. Een 100 jaar geleden werden de sferen van het leven gedefinieerd, iedere sfeer heeft zijn eigen regels en macht. Iedere sfeer moet daarom steeds opnieuw hervormd, geestelijk en sociaal en cultureel ook vernieuwd worden. En dat zie je nu heel duidelijk in de sfeer van economie en banken, daar is een complete wedergeboorte nodig op basis van waarden en doelen: van de grijpcultuur en de korte termijn naar echte dienstverlening en maatschappelijke relevantie, precies zoals Jezus dat al benoemde.
Kuyper, onze oer CDA’er heeft dus veel stof gegeven voor 2 interessante dagen en diep nadenken voor onze Australische gasten.
Met respect voor hun instelling om op hun leeftijd zich nog te willen engageren en te willen leren, namen we afscheid.